ΕΝΟΤΗΤΑ 1. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΩΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΠΙΚΩΝ, ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΜΑΘΗΣΗΣ

Είναι σύνηθες να θεωρείται δεδομένο ότι η έννοια της συμμετοχής, όπως η αλληλεγγύη ή η συνεργασία, έχει προκαθορισμένο περιεχόμενο το οποίο μπορεί να εγγυηθεί τη θετική ή πολύτιμη συμβολή στο άτομο ή στην κοινωνία συνολικά. Από μόνη της, ωστόσο, περιλαμβάνει απλώς μια στάση ή δέσμευση προς έναν συγκεκριμένο στόχο και τις τεχνικές, τις δυναμικές και τις αλληλεπιδράσεις ή τις διαπροσωπικές σχέσεις που θα πρέπει να υπάρχουν για να αναπτυχθεί και να επιτευχθούν οι στόχοι. Στόχοι και αλληλεπιδράσεις που δεν χρειάζεται να ανταποκρίνονται στον στόχο της οικοδόμησης ενός συλλογικού σχεδίου αλληλεγγύης χωρίς αποκλεισμούς. Αντίθετα, οι διάφορες φόρμουλες ή τα μοντέλα στα οποία κινείται η συμμετοχή εξακολουθούν να εξαρτώνται από ένα πολιτισμικό, ιδεολογικό κ.λπ. παράδειγμα μιας κυρίαρχης ομάδας ή προσέγγισης που καταλήγει να καθορίζει τη μετασχηματιστική ικανότητα που φυσικά αποδίδουμε στη συμμετοχή.

Για αυτό τον λόγο όταν αναφέρεται κανείς στην έννοια της συμμετοχής, όταν σχεδιάζει και διαμορφώνει στρατηγικές και προγράμματα για την προαγωγή της συμμετοχής, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη τι είναι η ανάπτυξη (κοινωνική και κοινοτική) και προς ποιο παράδειγμα συμμετοχής κινούμαστε.