4.1 Ψευδή επίπεδα συμμετοχής
Υπάρχει ένας τύπος «χειριστικής συμμετοχής» στην οποία ο πληθυσμός έχει συνηθίσει να είναι παρόν και αυτό νομιμοποιεί τις δράσεις που έχουν αποφασιστεί από άλλους και με εξωτερικά συμφέροντα που δεν γίνονται πάντα αντιληπτά από τον πληθυσμό. Αυτό συχνά συμβαίνει με κοινωνικούς φορείς σε μειονεκτική θέση, με τους αυτόχθονες πληθυσμούς που ελπίζουν ότι με το συμμετέχουν σε συγκεκριμένες πολιτικές δράσεις θα βελτιώσουν στην ποιότητα ζωής κτλ.
Σε αυτό το επίπεδο δεν μπορούμε να μιλάμε για «συμμετέχοντες» γιατί, σε αυτά τα επίπεδα, παρόλο που δεν διατυπώνεται ξεκάθαρα, ο πληθυσμός στον οποίο στοχεύει η δράση γίνεται αντιληπτός ως κοινό ή ακόμα και ως πελατεία. Για αυτό και η διαχείριση είναι άμεση, και στην διατύπωση και στον προγραμματισμό και την εκτέλεση των υπηρεσιών, προνομίων και χώρων. Οι περιορισμοί στην συμμετοχή είναι πολλοί, αφού γίνεται αντιληπτή στην καλύτερη περίπτωση ως μια απλή πληροφορία σχετικά με τις δραστηριότητες που δημιουργούνται από την διαχείριση στην κάθε περιοχή, οργανισμούς κτλ.
Είναι ένα επίπεδο συμμετοχής στο οποίο οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως απλά «διακοσμητικά», το οποίο σημαίνει να διακοσμούν την διαδικασία και να κάνουν μια συμμετοχική εμφάνιση. Παρουσιάζεται ως μια παραλλαγή του του προηγούμενου βήματος, που εντάσσει μερικούς δημόσιους μηχανισμούς πληροφόρησης που συνδέονται με την προάσπιση συγκεκριμένων συμφερόντων που έχουν την ευκαιρία να απαντήσουν σε διοικητικές ή επιχειρησιακές δράσεις που τους επηρεάζουν.
Παρομοίως, η συμμετοχή μας μπορεί να είναι «συμβολική» όπου φαίνεται ότι δίνεται στους ανθρώπους η ευκαιρία να εκφραστούν αλλά στην πραγματικότητα έχουν μικρή έως καθόλου επιρροή στο θέμα ή στον τρόπο επικοινωνίας και μικρή έως μηδενική ευκαιρία να διατυπώσουν τις δικές τους απόψεις.
