Topic 3 Εργαστήρια
Μπορούμε να βασιστούμε σε κάποια δυναμική εργασίας με ομάδες όταν ανήκουν σε γνωστές θέσεις (για παράδειγμα, παρόμοιες και διαφορετικές θέσεις). Αυτό μας επιτρέπει να μην χρειάζεται να κάνουμε τόσες πολλές συνεντεύξεις σε θέσεις που είναι αρκετά παρόμοιες μεταξύ τους, και ουσιαστικά να “κορεστούν” αυτά που είναι ήδη γνωστά από την ίδια την κινητήρια ομάδα. Εκτός από τις δυναμικές που εξετάζουμε εδώ, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλες που έχουν ήδη αναφερθεί.
- *ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟΣ ΙΔΕΩΝ
Είναι η απλούστερη στρατηγική για την αυθόρμητη και ελεύθερη παραγωγή ιδεών χωρίς συζήτηση ή ομαδική συζήτηση: η δήλωση των συναισθημάτων και των στάσεων απέναντι στο θέμα που δρομολογεί ο εμψυχωτής γίνεται δυνατά και με άτακτο τρόπο. Όλες οι απόψεις καταγράφονται σε έναν πίνακα, σε πλήρη θέα όλων, και η ανάλυση, η συζήτηση και η αποδοχή των περισσότερων λαμβάνουν χώρα, σε μια διαδικασία βέβαιης συναίνεσης.
- *PHILIPS 6/6
Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται επίσης για τη διευκόλυνση της συμμετοχής όλων των μελών μιας μεγάλης ομάδας (κοινοτικό φόρουμ ή συμμετοχική συνέλευση). Αποτελείται από το χωρισμό της μεγάλης ομάδας σε υποομάδες των έξι ατόμων, οι οποίες συζητούν για έξι λεπτά το θέμα που θέτει ο συντονιστής – στη συνέχεια, ένας εκπρόσωπος κάθε ομάδας παρουσιάζει τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν και ο συντονιστής τα καταγράφει στον πίνακα. Αφού γίνουν γνωστές όλες οι εισηγήσεις, συζητούνται στην ολομέλεια μέχρι να επιτευχθεί γενική συναίνεση ή τουλάχιστον πλειοψηφία.
- *Η ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Πρόκειται για μια συνάντηση πολλών ατόμων στην οποία συνδυάζονται ο ατομικός προβληματισμός και η ομαδική αλληλεπίδραση. Οι συμμετέχοντες μπορεί να είναι άτομα με εμπειρία ή γνώση του συγκεκριμένου προβλήματος ή απλώς να ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν στη μελέτη του, είτε επειδή επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από τη συγκεκριμένη κατάσταση, είτε επειδή είναι ωφελούμενοι ενός προγράμματος κοινωνικής παρέμβασης, για παράδειγμα.
Είναι βολικό για την ομάδα να είναι ομοιογενής, δεδομένου ότι πρόκειται για την επίτευξη συναίνεσης σε μια συγκεκριμένη θέση ή δράση – επομένως, εάν υπάρχει αντιπαράθεση πολύ αντίθετων απόψεων, θα σχηματιστούν τόσες ονομαστικές ομάδες όσες διαφορετικές περιοχές γνώμης εντοπίζονται.
Η εξέλιξη της συνεδρίας, αφού τεθεί το θέμα από τον συντονιστή, αποτελείται από ένα πρώτο μέρος ατομικού προβληματισμού και καταγραφής των ιδεών που διατυπώνει κάθε συμμετέχων∙ το επόμενο βήμα είναι η ανταλλαγή και η καταγραφή όλων των απαντήσεων σε πίνακα∙ στη συνέχεια αναλύονται μία προς μία, κάθε μία από αυτές, και ομαδοποιούνται (ανά θέμα, για παράδειγμα) ή συνοψίζονται στην ίδια δήλωση. Τέλος, οι απόψεις που εκφράζονται συζητούνται και χαρακτηρίζονται, ανάλογα με την προτίμηση ή τη συμφωνία με αυτές, και συγκεντρώνονται τα κύρια σημεία.